فراروانشناسی در شاخه سوفرولوژی
هوالجمیل فصل ششم(قسمت سیزدهم)
در این میان نقش داروها چیست؟
1- والیوم به گروهی از مواد شیمیایی بنام؛ بنزودیازپین ها
(Benzodiazepines) تعلق دارد و مورد استفاده اش
در قرصهای آرام بخش و قرصهای خواب آور است که
موجب خوابی با کیفیت بهتر، اثر خماری کمترو محدودیت
در مصرف است.
2- بعد از والیوم ؛باربیتوراتها(Barbiturates)
همچون گروه قبلی بودند اما زیان های شناخته شده ای
دارند از جمله:
a- اعتیاد
b- مقدار مصرف بیش از حد معین دارو موجب هلاکت است.
c- چون مانع عمل خواب دیدن (R.E.M) می شوند در
نتیجه خوابی با کیفیت ناقص ایجاد می کند.
در ابتدا کمان می شد والیوم اعتیاد آور نیست و نسخه های
تجویز شده آمریکا را به خود اختصاص داد اما در حال
حاضر معلوم شده که:
a- موجب اختلالاتی در مراحل سوم و چهارم خواب می شود.
b- اعتیاد آور است.
c- قطع مصرف ان موجب بروز بیماریهای وحشتناکی می شود.
می دانید علت این اختلال چیست؟
1- والیوم به رقابت با نوروپپتیدهای موجب احساس نگرانی
یعنی ؛ اکتادکان نوروپپتید ؛ نمی پردازد اصلا رقابت ندارد.
2- مواد عصبی – شیمیایی بدن با آمدن والیوم از صحنه
بیرون می روند و نقاط گیرنده خود را به آن می دهند.
3- والیوم، مونوسایت سیستم ایمنی را به خود جلب می کند.
لذا داروی والیوم بر کل سیستم ایمنی اثر گذارده، کل دستگاه
سلسله اعصاب را گیج و آشفته می سازد چون از لحاظ
سلولهای ایمنی علت وجودی هر گیرنده مشخص است،
گیرنده ها را برای اندیشیدن، عمل کردن، مشاهده نمودن و
پاسخ گویی به راههای معین مورد استفاده قرار می دهند و
با استفاده از والیوم همه اینها مغشوش می شوند.
حتی برخی از داروهای ضد افسردگی، بیمار را در نخستین
هفته های مصرف، افسرده تر کرده و یا بیمار را در جهت
مخالفی سوق می دهند که تبدیل به مجنونی زنجیر گسیخته
می شود به همین خاطر انتقاد کنندگان دارو درمانی این حالات
را ؛ لوبوتومی شیمیایی( Chemical-Lobotomy) می نامند
و ادعا می کنند که بیمار را از وقار و مرتبت انسانی عاری
می سازد. لذا اکنون پزشکان به گونه ای وسیع مصرف
داروهای روانگردان یا ؛پسیکوتروپیک( Psychotropic)؛
را به بیماران روانی تجویز می کنند تا نشانه های بیماری
آنان رفع شود. (ادامه دارد)
