فراروانشناسی در شاخه سوفرولوژی
هوالحمد فصل ششم (قسمت بیست و هشتم)
7- تکنیک های ایجاد امواج آلفا در حالت وارهیدگی جسمانی و ذهنی در
سطح سوفرولیمینال بمعنی آستانه حالت سوفرونیک
A- مراسم رقص بر آتش سالکان مجمع راز آتش پرستان یونان
با پای برهنه بر روی آتش راه می روند و وقتی به آنسفالوگرافی از راه
دور آنها را بررسی می کنید نمایشگر صدور امواج آلفا از مغز آنان
می باشد. این کشف بوسیله زحمات ؛ دکتر بومانوآر ؛ شاگرد ؛ پرفسور
هانری گاستو؛ انجام گرفت.
B- جوکی هایی که می توانند سرمای شدید هیمالیا را با پیکر عریان تحمل
کنند که این حالت را از راههای متعدد بدست می آورند که در فصول گذشته
اجمال آن گذشت.
C- به نقطه ای موهوم بنگرید در حال نشسته و به چیزی نیندیشید.
چشم ها را تا آنجا که ممکن است به بالا بدوزید و بر نقطه ای فرضی بر
وسط پیشانی خود متمرکز شوید یک کلمه ولو مبهم و بی معنی به طرزی
خستگی ناپذیر تکرار کنید.
در جریان شنیدن یک ریتم یا صدای موزون قرار بگیرید.
سنگین شدن تدریجی بدن خود را حس کرده به شمارش معکوس شروع کنید.
اینک گفتگوی درونی خود را مهار کنید.
8- قانون ؛ امیل کووه؛ کوششش معکوس و اثر مسلط
یکی از نیاکان سوفرولوژی در این مورد کلام دلنشین دارد. وی فرمول کامل
خود را با لحنی آرام، یکنواخت و موزون ادا می کند، حالتی بسیار نزدیک به
حالت سوفرونیک. او می گوید:
تلقین کننده یا همان سوفرولوگ استاد یا ارباب دستور دهنده نیست او یک دوست
است یا راهنمایی که بیمار را پا به پا در راه بهبود و شفای کامل پیش می برد.
باز می گوید:
اگرفکر کنیم من می خواهم که فلان یا بهمان چیز واقعیت یابد و درهمان حال
تخیل، بگوید ؛ تو می خواهی ولی این کار صورت نخواهد گرفت؛ نه فقط آنچه
را که می خواهیم بدست نخواهیم آورد که حتی ضد آن نصیبمان می شود.پاسکال
در یکی از تمثیل هایش می گوید: هرگاه یک تخته چوب به طول ده متر و عرض
بیست وپنج سانتی متر را روی زمین بگذاریم همه می توانند بدون افتادن از
روی آن راه بروند اما اگر همین چوب را در ارتفاع برج های یک کلیسای جامع
بگذاریم چه کسی می تواند روی آن راه برود؟ به رغم تمام کوشش های ارادی
خود به زمین می خورد.هرگاه فردی از بی خوابی رنج ببرد اگر هنگام خواب
بگوید باز هم خوابم نخواهد برد هر قدر کوشش کند و اراده بخرج دهد نمی تواند
بخوابد. چنین کسی وقتی می خوابد که از خواستن دست بکشد حتی نباید بگوید
سعی می کنم چون حاصلی منفی به بار خواهد آورد چون این تلقین با شک و
تردید همراه است.
او در جای دیگر می گوید:
هرگاه تصویری مورد پذیرش ضمیر ناخودآگاه قرار گیرد خود به خود گرایش
می یابد که بواقعیت بپیوندد ولی در این جریان معمولا تصوری قوی ترهمواره
بر تصور ضعیف تر تسلط می یابد ما نمی توانیم در عین حال به دوچیز
مختلف فکر کنیم یا به دو طرز مختلف رفتار نمائیم اما اگر شما بتوانید شخصی
را که دچار وسوسه بیمار گونه سرقت است را باین فکر بیاندازید که دیگر دست
به سرقت نخواهد زد اودیگر چنین نمی کند.
پس در یک کلام:
a- هرگاه اراده و تخیل در مبارزه باشند این تخیل است که بدون هیچ استثنائی
همیشه پیش خواهد برد.
b- در کشاکش اراده و تخیل بطور مستقیم، تخیل متناسب است با مجذور اراده.
c- هرگاه اراده و تخیل در توافق باشند به یکدیگر اضافه نمی شوند بلکه در
یکدیگر ضرب می شوند.
d- تخیل ممکن است بصورت رفتار در آید.
e- تلقین موقعی موثر است که بصورت تلقین خود بخود در آید تا ناخودآگاه
قبول کند.
(اثر تحلیلی امیل کووه بنام: تسلط بر خویشتن از طریق القاء خود آگاهانه)
(ادامه دارد)
