همه گیر شناسی یا اپیدمیولوژی
هوالعلیم فصل سوم ( قسمت اول)
سالروز ولادت حضرت معصومه (س) را خدمت آقا امام رمان (عج)
و تمام شیعیان و محبان و شما دوستان گرامی تبریک و تهنیت
عرض می نمایم .
همه گیرشناسی :
عبارت است از مطالعه فراوانی، شیوع و علل بیماری ها در جمعیت عمومی بر
اساس بررسی محیط فیزیکی و اجتماعی این دانش در حیطه اهداف و علاقه ها
ارتباط بسیار نزدیکی با روان شناسی سلامت دارد و طرح ابداع آن در سال 1849
بوسیله پزشک انگلیسی “ جان اسنو “ بوده که دارای مراکزی است از جمله
“ مراکز کنترل بیماری “ که واحد همه گیر شناسی اصلی در آتلانتای آمریکا
قرار دارد.
برای آشنایی بیشتر با این حرفه به مثالهای زیر نگاهی بیاندازیید:
1- میکروارگانیسم اثر “ لژیونلاپنوموفیلا “ عامل بروز بیماری تنفسی در
مجمع لوژیون آمریکا در فیلادلفیا در سال 1976 بوده و کسی نمی دانسته که این
محیط باعث شیوع آن شده است.
2- بیماری “ سندرم شوک سمی “ عفونتی بالقوه کننده با باکتری “ استافیلوکوک “
که مشخص شده تولید و رشد و تکثیر آن به استفاده اشتباه بانوان از نوار بهداشتی
در دوره قاعدگی مربوط است. این کشف در سال 1980 اتفاق افتاد.
3- توکیو از بزرگترین، آلوده ترین و متراکم ترین شهرهای جهان است با وجود
این کمترین میزان مرگ و میر در نوزادان و بیشترین امید به زندگی را نسبت به
هر جای دیگر دنیا داراست به این دلیل که مهندسی اجتماعی در توکیو محیطی
ایجاد کرده است که توسط انسان ساخته شده و این افسانه که زندگی در دامن
طبیعت کامل تر و سالم تر از زندگی در جامعه صنعتی است را رد کرده است
در حقیقت نشانه های جمعیت شناسی عصر حجر این مطلب را ارائه می کنند
که بدن انسان صنعتی دوبرابر اجدادش مقاوم ترشده است و عوامل اجتماعی
و اقتصادی شامل نهادهای آن مثل ازدواج، خانواده، قانون، مذهب و …..
با همکاری یکدیگر در ارتقاء این مقاومت موثرند در حالیکه روابط و حقوق هر
شهروند تنظیم و حفظ گردد.
4- کشورهای هستند که با داشتن استاندارد به نسبت بالایی از زندگی مادی
بخاطر فقدان نیروهای غیر مادی زندگی اجتماعی، سیاسی، ایدوئولوژی و
مذهبی نرخ هشدار دهنده بالایی از خود کشی را بخود اختصاص می دهند
مانند مجارستان با آمار خود کشی دو برابر فرانسه، سه و نیم برابر آمریکا
و پنج برابر انگلستان. پس در دانش همه گیر شناسی همه عوامل محیطی،
فیزیکی و اجتماعی بر “ کیفیت زندگی “ موثرند. به عبارت دیگر در این
حرفه کیفیت زندگی اهمیت بالائی دارد و تعریف آن بنابر نظر
“ گروه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی “ عبارت است از:
ادارک فردی از موقعیت فردی خود در زمینه فرهنگ و نظام های ارزشی که در
آن زندگی می کند از لحاظ اهداف، معیارها. انتظارات و دلمشغولی ها. به تازگی
متخصصان سلامت “ سالهای زندگی سازش یافته از کیفیت “ را بعنوان قضاوت
در تخمین اختلالات مختلف بکار برده اند که اندازه گیری ارزش اجتماعی درمان
را برپایه منافع آنی و آتی که برای بیمار دارد ارائه می کنند.
( ادامه دارد)
